Predstavljena zbirka poezije “Posle devedesetih” autora Milana Nikčevića
U organizaciji SPKD “Prosvjeta” Gacko, u prepunoj sali Parohijskog doma proteklog vikenda predstavljena je druga zbirka poezije „Posle devedesetih“, autora Milana Nikčevića.
Promocija zbirke simbolično je počela potresnim insertom iz filma „Pad Krajine“ i stihovima pjesme „Drina“ koja se nalazi u novoj zbirci.
Prvom zbirkom Ničević se “obračunao” sa Drugim svjetskim ratom, a ovom novom zbirkom sa svim onim nastalim kao njegova posledica.
„Praveći presjek, a govoreći o prelomnim momentima prvenstveno 20. vijeka, vijeka izgubljene istorije kako ga je definisao Kosta Nikolić, moguće je da sam bio oštar i pesimističan. Ne sporim, jer negdje u dubini duše, u glavi, u damaru, jeziku, osjećam da ništa ovo ovako nije trebalo ni moralo da bude. Ali je bilo, a protiv nečega što je bilo nemoguće se boriti. Ali, za početak treba iz onoga što je bilo izvući ono što je dobro. Po meni to najveće dobro jeste Republika Srpska, naša, vjerovatno jedina opipljiva pobjeda u porazima s kraja vijeka“, rekao je Nikčević tokom obraćanja.
Priznao je da ne bježi od činjenice da je u nekoj svojoj unutrašnjoj borbi i vanjskoj nemoći, gotovo, iz inata, pisao za uski intelektualni sloj, onaj koji se osjeća sličnim njemu. Ako će i biti teškoća u čitanju ove zbirke, u motivima koje je obradio nikakve teškoće nema. Oni su bliski svima nama. Zbog toga, Nikčević ističe da ne voli kada mu neko kaže da je pjesnik. Odlučno pojašnjava da je prije svega istoričar, koji istoriju obrađuje kroz pjesnički izraz.
„Pokušao sam iz pozicije generacije koju je odnjegovala Republika Srpska, i kojoj je Srpska, na primjer, omogućila, vjeronauku, ćirilicu i ideološku slobodu, preispitati njene temelje nadajući se da ih nismo rasklimali pitajući se da li svi paradoksi počinju od toga što je ovo Republika za koju su najradije monarhisti glavu davali i upoređujući njenu sudbinu sa srpskom Krajinom, spuštajući se u sve prelomne momente dvadesetog vijeka šetajući kroz istoriju i apostrofirajući 1945. godinu kao ključnu godinu sloma srpske nacionalne ideje“, pojasnio je autor.
Stručni sud sročen u recenziji ostavili su vrsni istoričari i pisci – profesor Budimir Aleksić, dr Milan Micić, ali i istoričar Predrag V. Ostojić, koji je bio gost večeri. U svojoj recenziji ističe da je Nikčević već prvom zbirkom „Neizgorjela luča namučena“ (2015), trasirao put kojim pjesnici rjeđe idu i kojim se teško može dosegnuti svijet oreola „novoostvarenih bogova“, namijenjen u ovom vremenu samo onim „odabranim“.
„Najvjerovatnije da će se stihovi i pjesme iz zbirke „Posle devedesetih“ Milana Nikčevića, čitati i iščitavati, analizirati i tumačiti u vremenu koje dolazi, ali jedno je sigurno da nam je pjesnik Neizgorjele luče namučene, kao niko do sada iz njegove poratne generacije, ostavio jednu dubokoumnu filozofsko-pjesničku analizu uzroka naših poraza u ehu naših pobjeda, u vremenu prošlom, obasipajući nas istovremeno stihovima beznađa, ali i nade koja lebdi nad njima i doziva generacije koje dolaze da skinu haljine tuđe i dozovu se u pameti svojoj…“, zaključio je Ostojić.
Na kraju večeri, autor se zahvalio domaćoj publici na posjeti i ukazanom povjerenju, ali i sponzorima koji su pružili finansijsku podršku u objavljivanju zbirke.
