Osvećenje Hrama Svetog Vladike Nikolaja u Slivljima

Istorijski dan za Slivlja, selo koje se nalazi na tromeđi triju opština: Gacka, Nevesinja i Kalinovika, bio je u subotu, 13. 08. 2011. godine. Osvećen je hram u Slivljima, prvi hram u našoj eparhiji posvećen Svetom Vladici Nikolaju žičkom i svesrpskom, služenjem Svete Liturgije kojom je načalstvovao Preosvešteni Vladika Grigorije uz sasluženje sveštenika:

Zvezadana Živanovića (iz Despotovca), Blagote Vasiljevića (paroha sutorinskog), Nikole Jankovića (starješine trebinjskog sabornog hrama), Radivoja Krulja (starješine sabornog hrama u Mostaru), Velimira Kovača (starješine gatačkoh hrama), Radoslava Lakete (paroha u Perastu), Mihajla Andrića (sveštenika nevesinjskog), Zorana Ilića (starješine sabornog nevesinjskog hrama), Milana Bužanina (paroha konjičkog), Milana Unkovića (paroha prve trebinjske parohije-parohije poličke), Siniše Šarenca (bataljonskog sveštenika u bilećkoj kasarni), (paroha slivaljskog) Danila Dangubića,  đakona: Pavla Ratkovića, Milana Stanjevića, Vladimira Vukanovića i oko hiljadu pravoslavnih hrišćana iz raznih krajeva Republike Srpske.

Domaćini su se potrudili da kompletan događaj bude događaj za pamćenje. Pripremili su trpezu ljubavi za sve prisutne, a kulturno – umjetnički pogram i radost nakon ručka organizovani su sa ukusom, mjerom i u sakladu sa osvećenjem i narodnim sabranjem.

HRAM U SLIVLJIMA – SLIVLJA U HRAMU

SELO SLIVLJA SE NALAZI NA SAMOJ GRANICI DVIJE OPŠTINE, GACKO I NEVESINJE. SVOJE IME, SLIVLJA, VJEROVATNO DUGUJU IZVORU KOJI SE NALAZI NA SRED SELA ILI ZBOG KONFIGURACIJE SLIVSKOG TERENA. SELO JE SMJEŠTENO IZMEĐU PLANINSKIH PREDJELA BRNJCA I MORINA. NADMORSKA VISINA SLIVALJA JE IZMEĐU 1078 I 1200 METARA. OVO SELO PAMTI ŽIVOT OD RIMSKOG, PREKO VIZANTIJSKOG, DUŠANOVOG, TURSKOG I AUSTRIJSKOG CARSTVA.

POD OVIM IMENOM SELO SE PRVI PUT POMINJE 1477. GOD.  SVE DO DRUGOG SVJETSKOG RATA (JESEN 1944. GOD.). SLIVLJA SU ADMINISTRATIVNO PRIPADALA NEVESINJU I NEVESINJSKOJ PAROHIJI, TE SE NI DAN DANAS NE OSJEĆAJU GAČANIMA, IAKO ZVANIČNO PRIPADAJU GATAČKOJ OPŠTINI I U POTPUNOSTI SU UPUĆENI NA GACKO. GODINE 1940. SELO JE IMALO 95 DOMAĆINSTAVA I OKO 730 STANOVNIKA. DANAS, U SELU DIMI ŠEST ODŽAKA I ŽIVI JEDANAESTERO ČELJADI, OD KOJIH SAMO TROJE IMAJU MANJE OD 55 GODINA.

MEĐUTIM, DAO JE BOG, PA SMO I U NEOSVEĆENOM HRAMU DO SADA KRSTILI DESETAK MALIŠANA (KOJI NARAVNO NE ŽIVE U SLIVLJIMA, ALI NJIHOVI RODITELJI VOLE SLIVLJA). VRLO JE TEŠKO ODREDITI KOME OVAJ NAROD PRIPADA PO SVOM MENTALITETU, S OBZIROM DA OVA DVA GRADIĆA U MNOGOME NE DIJELE ISTE VRIJEDNOSTI, NITI PO NARAVI, BEZ OBZIRA NA GEOGRAFIJU KOJA IH NESUMLJIVO VEZUJE, IMAJU OZBILJNIJIH SLIČNOSTI. SVAKO, PA I OVO HERCEGOVAČKO SELO, IMA SVOJ KRST I ISTORIJSKU DRAMATURGIJU I LAKO SE MOŽE POZVATI NA JUNAKE I ISTAKNUTE VOĐE U NAŠOJ ISTORIJI. TAKO U SLIVLJIMA MOŽETE ČUTI ČESTO POMINJANJE IMENA HARAMBAŠE PERA TUNGUZA.
U OVOM SELU JE, NEGDJE OD UROŠA I DO TURSKOG ZULUMA U 15-OM VIJEKU POSTOJAO PRAVOSLAVNI MANASTIR (SA BROJNIM MONAŠTVOM) ČIJE OSTATKE BI OZBILJAN ARHEOLOŠKI PRISTUP VRLO BRZO UTVRDIO, N’O ZA SVE TO DO OVIH DANA NIJE BILO POSEBNOG INTERESOVANJA. TURCI SU I U SLIVLJIMA IZGRADILI SVOJU BOGOMOLJU KOJU SU NAKON OSLOBOĐENJA SRBI UKLONILI, ALI NIKADA NISU SMOGLI SNAGE I JEDNOMISLIJA DA PODIGNU PRAVOSLAVNI HRAM.

KAKVO GOD DA JE, A NIJE LOŠE, OVO POKOLJENJE SE POKAZALO NAJDOSTOJNIJE, TE UZ BOŽIJU POMOĆ I SOPSTVENI TRUD PODIGLO OVAJ HRAM, MALEN, ALI NEOBIČNO ZNAČAJAN. NE BI NI BILO ČUDO TO ŠTO OVO HERCEGOVAČKO SELO NEMA SVOJU CRKVU, (A NI U BLIZINI NEMA HRAM KOJI BI NJIMA KORISTIO) DA IZ OVOG SELA NE POTIČE ČAK OSAMNAEST SRPSKIH PORODICA: DAMJANCI, NIKITOVIĆI, DRAŠKOVIĆI, PROROCI, SALATIĆI, IGNJATOVIĆI, PIKULE, STANIĆI, BOGDANOVIĆI, JEREMIĆI, TUNGUZI, STAJIĆI, HRNJEZI, AJKALI, BJELOGLAVI, ĆEKLIĆI, NJEGUŠI, GOLUBOVIĆI…

ČINI SE, DA SE MILOST BOŽIJA, BAŠ O OVOM VAKTU, SLILA U SLIVLJA I OKUPILA SAV OVAJ RASELJENI I RASIJANI NAROD U IMENU VLADIKE NIKOLAJA SVESRPSKOG, KOME U ČAST, PO BLAGOSLOVU VLADIKE GRIGORIJA, OSVEĆENJEM POSVEĆUJEMO PRVI HRAM NA PODRUČJU EPARHIJE ZAHUMSKO-HERCEGOVAČKE I PRIMORSKE.

PAROH DRUGE GATAČKE PAROHIJE

jerej DANILO DANGUBIĆ

Eparhija zahumsko-hercegovačka i primorska